سازه‌‌‌ها در مجموعه «حنجرة زخمی تغزل» حسین منزوی

تکرار و دوران از محورهای اصلی شکل­گیری عناصر موسیقایی است. این الگو در نظام موسیقیایی شعر معاصر نیز تشخص دارد و سه حوزۀ موسیقی درونی، بیرونی و کناری را در بر می­گیرد. منزوی با تکیه بر این الگوها موسیقی اشعار خود را آفریده است. این پژوهش در  صدد بررسی آرایه­های موسیقی­آفرین در غزل­های مجموعۀ «حنجره زخمی تغزل» جهت نشان دادن روش به کارگیری این عناصر و کارکردشان در اشعار منزوی است. یافته‌های این  پژوهش بیان‌گر این است که منزوی برای غنای موسیقی غزل خود شیوه­های متعددی را به کار می­گیرد از جمله: توجه به تنوع اوزان عروضی، به کارگیری اوزان پرکاربرد، ایجاد تناسب معنا و  درون­مایه با اوزان عروضی، بهره­گیری از جناس، تکرار، تضاد. کارکرد موسیقایی قافیه و ردیف  سبب هم­آوایی در اشعار وی گشته، به طور کلی عناصر ساختار موسیقایی شعر منزوی در چهار  رده موسیقایی دسته­بندی می­شود؛ موسیقی بیرونی، موسیقی کناری، موسیقی درونی و موسیقی معنوی.